Zwierzofakty cz.1

W dzisiejszym wpisie przedstawiamy Wam kilka wybranych ciekawostek na temat zwierząt, które pierwotnie zamieściliśmy w papierowym wydaniu Zeszytów Praw Zwierząt.

Goryle tworzą koalicję
Grupa złożona z 46 goryli górskich (co obecnie stanowi ok 7% całej światowej populacji  tego gatunku) filmowana przez bbc daje przykład koalicji wśród tych wielkich człekokształtnych, która ma na celu jej przetrwanie. Dowodzący przez lata grupą samiec Cantsbee (nazwany jeszcze przez badaczkę Dian Fossey) zawsze odznaczał się siłą i zdecydowaniem, był jednak wspierany przez wyjątkowo liczną grupkę młodych samców. Szczególnie jeden z nich, o połowę młodszy Gicurasi, zaczął zdobywać zainteresowanie samic (w naturze jedynie jeden dominujący samiec ma dostęp do wszystkich samic). Jednak zamiast walczyć, 31-letni przywódca zezwala młodszemu gorylowi na kontakty z samicami w zamian za to, że to on nadal dowodzi całą grupą. Taka koalicja korzystnie wpływa na całą grupę, która może czerpać z wieloletniego doświadczenia starszego oraz siły młodszego przywódcy. Nie wiadomo, jak bardzo okaże się trwała i czy Cantsbee nie odejdzie w końcu w cień, jednak na razie wciąż przewodzi największej grupie dziko żyjących goryli. /bbc

Sroki widzą się w lustrze
Badanie przeprowadzone na Uniwersytecie Goethego we Frankfurcie pokazuje, że nie tylko ssaki rozpoznają swoje odbicie w lustrze – co interpretowane jest jako przejaw samoświadomości. Okazało się, że sroki, które miały na ciele żółte znaczniki przeglądając się w lustrze usiłowały się ich pozbyć ze swoich ciał. Przestawały się nim zajmować dopiero gdy im się to udało. Nie reagowały tak gdy znacznik był koloru czarnego lub gdy nie miały do dyspozycji lustra. Naukowcy są bardzo ostrożni i nie chcą mówić o samoświadomości srok, jednak badanie i tak jest przełomowe, gdyż do tej pory żadne ptaki tak nie zareagowały w obliczu lustra. Badacze mówią, że jest to pierwszy krok do samoświadomości oraz czynnik, który odgrywa ważną rolę w ustalaniu perspektywy. /bbc

Samice pawianów tak samo reagują na stratę dziecka jak ludzkie kobiety
Kobiety, które stracą dziecko, oprócz rozpaczy, przejawiają również typowe fizjologiczne reakcje- wzrost poziom hormonu zwanego glukokortykoidem. Ponad 30 letnie badania prowadzone w Botswanie pokazały (bez zbytniej ingerencji w życie zwierząt), że samice pawianów w takich sytuacjach reagują bardzo podobnie. Ich poziom tego hormonu również się podwyższa. Ponadto, podobnie jak u ludzi, inne osobniki ze stada starają się pocieszyć matkę, która utraciła dziecko, przez jakiś czas jest zdecydowanie częściej iskana niż pozostałe, co jest swoistym rodzajem terapii. /pap

Zaprzyjaźnione nietoperze
Przyjaźń nie jest zjawiskiem jedynie ludzkim – po wielu przypadkach psów, koni, małp człekokształtnych, słoni i innych doniesieniach jest to już udowodnione. Jest jednak różnica pomiędzy pomaganiem sobie w stadzie a prawdziwą przyjaźnią, dlatego wiele zachowań innych zwierząt nie zawsze można tak nazwać. Teraz jednak naukowcy nie mają wątpliwości, że do listy zwierząt, które tworzą długotrwałe więzy przyjaźni dodać można nietoperze. Wykazują one szczególne upodobanie do konkretnych osobników, z którymi spędzają najwięcej czasu, ogrzewają się śpiąc i podejmują wspólne decyzje, podczas gdy z resztą utrzymują zwykłe kontakty. Etolog i autor książek o zachowaniach zwierząt Jonathan Balcombe opisuje również przypadki kiedy jedna z sami była w ciąży a jej przyjaciółka troskliwie się nią zajmowała przed i po porodzie, iskając ją, wachlując podczas porodu i zajmując się młodym. Uwzględnienie nietoperzy jako tworzących przyjaźnie na wzór ludzkiej obala mit, że do tworzenia więzi społecznych potrzebny jest większy, rozbudowany mózg. Niektórzy antropolodzy sądzili, że właśnie dlatego człowiek ma większy mózg by mógł tworzyć relacje w zmieniającym się środowisku. Nietoperze przy swoim malutkim mózgu nie tylko formują przyjaźnie, ale potrafią szybko i sprawnie podejmować decyzje dotyczące całej grupy, liczącej ponad 20 osobników. / discovery.com

Ryby mogą rozumować na poziomie czteroletniego dziecka
Coraz więcej badań dowodzi, że ryby nie tylko też czują (co zostało wyjątkowo późno udowodnione), ale też potrafią myśleć. Badania prowadzone na różnych gatunkach wykazały, że ryby potrafią nauczyć się drogi w labiryncie, potrafią ocenić przeciwnika na podstawie obserwacji jego wcześniejszych starć, a także łączyć się międzygatunkowo w celu usprawnienia polowania. Wcześniej uważano, że tylko człowiek może polować „używając” innych gatunków, głównie psów, teraz widać, że i ryby są w stanie wejść w taką kooperację. /dailymail