Mięsożerne mity cz.1

Jakie są najczęściej powtarzane mity na temat diety tradycyjnej i wegetariańskiej? Jakich argumentów najczęściej używają zwolennicy jedzenia mięsa i czy faktycznie powinniśmy brać je na poważnie?

W dzisiejszym wpisie postaramy się wam przybliżyć kilka najczęściej powtarzanych mitów na temat odżywiania, których od lat używają przeciwnicy diet bezmięsnych. W przygotowaniu druga część wpisu!

1. Dieta tradycyjna nie grozi niedoborami

To nieprawda. Przekonanie, że wystarczy jeść mięso aby zachować zdrowie nie znajduje żadnego uzasadnienia w badaniach naukowych. Po pierwsze, to właśnie osoby na dietach tradycyjnych z udziałem mięsa i nabiału są najczęściej narażone na choroby cywilizacyjne. W tym choroby serca i cukrzycę typu II. Choroby te nie mają nic wspólnego z podeszłym wiekiem, w wielu wypadkach są wynikiem źle prowadzonej diety.

Ponadto dysponujemy również wynikami badania EPIC, które porównując diety bezmięsne i tradycyjne wykazało większe niedobory wśród osób jedzących produkty odzwierzęce.

2. Dieta wegetariańska wymaga olbrzymiej wiedzy

Każda dieta wymaga podstawowej wiedzy. Jedzenie mięsa nie uchroni nas przed problemami zdrowotnymi jeżeli nie mamy pojęcia co tak naprawdę jemy i dlaczego. Dieta wegetariańska nie wymaga dodatkowych godzin spędzanych nad książkami i studiowaniem dietetyki. Wystarczy kilka podstawowych informacji, które z łatwością można uzyskać na naszej stronie zostanwege.pl.

3. Wegetarianizm grozi niedoborami białka

Żadne badanie nie wykazało niedoborów białka wśród wegetarian i wegan. Tego typu niedobory są niemal niemożliwe przy odpowiedniej podaży kalorii. W praktyce oznacza to, że niedobory białka mogą wystąpić w przypadku permanentnego głodu. Nie ma to nic wspólnego z wegetarianizmem.

4. Rośliny nie mają wszystkich aminokwasów

Kolejna nieprawda. Rośliny zawierają wszystkie aminokwasy egzogenne. Każdy może sprawdzić to samodzielnie korzystając z takich stron jak np. nutritiondata.self.com. Jedynie proporcje aminokwasów w poszczególnych produktach mogą nie pokrywać się z tzw. białkiem wzorcowym. Nie jest to jednak problem bo aminokwasy uzupełniają się wzajemnie podczas posiłku złożonego z kilku produktów.